آخر عاقبت نهی از منکر من در اداره

ساخت وبلاگ
دیروز وقتی تو اتاق کارم نشسته بودم همکار خدمات اداره اومد توی اتاق و با تلفن اداره به فامیل شون زنگ زد و خوش و بش کرد. من هم نسبت به مساله بیت المال حساس هستم و وقتی می دونم که پول تلفن و ... با پول ارباب رجوع های ما پرداخت می شود من استفاده از تلفن اداره رو برای کار شخصی درست نمیدونم خودم هم تا جای ممکن استفاده نمی کنم مگر در شرایط اضطراری.الان همه موبایل دارند دیگه کسی سراغ تلفن نمی ره!

به خودم گفتم الان ماه رمضونه و امر به معروف و نهی از منکر بکنم و همکارم هم بفهمه که من از اینکه می آید و تو اتاق من به فامیل اش زنگ می زنه ناراضی هستم و دوست ندارم مکالمات شخصی اش رو بشنوم. خیلی مودبانه بهش گفتم اگر چیزی بگویم ناراحت نمی شوی و او گفت نه و من گفتم از تلفن اداره برای کار شخصی ات استفاده نکن.

همین که این رو گفتم ناراحت شد و گفت الان تو مملکت همه می خورند و می برند و تو این تلفن کردن من رو دیدی. من چندین ساله در اداره هستم کسی جرات نکرده بود همچین حرفی به من بگوید. تو چرا به من گفتی. الان تو اداره کارمندها زنگ می زننند به فامیل شون یک ساعت 2 ساعت حرف می زنند .

خلاصه که از اون روز با من قهر کرده وقتی می آید اداره پشت اش رو به من می کنه و جواب سلام ام رو نمی ده دیگه به اتاق من نمی آید.

من دوست ندارم ناراحتی دیگران رو ببینم و بهش گفتم که ببخشید ولی می گه دلم شکسته. یه چیزی هم بدهکار شدم!

به طور کلی می خواهم بگم که مردم بی فرهنگی هستیم. همه چیزمون در حد حرف هست. می دونیم کارمون نادرست هست ولی خودمون رو به اون راه می زنیم و ظرفیت شنیدن حرف درست رو نداریم. ما خودمون رو با دلایل مختلف برای کارهای نادرست مون توجیه می کنیم.

چند تا مثال:

می دونیم غیبت کار نادرستی هست ولی پشت همکارمون حرف می زنیم و اگه کسی بگه غیبت نکن می گوییم این حقیقته و حاضریم جلوش هم بگیم

اهل ریاکاری هستیم تو اداره یه جور لباس می پوشیم و بیرون اداره لباسی می پوشیم که اصلا عرف جامعه نیست و توجیه مون اینه که بیرون اداره یعنی آزادی در پوشش و آرایش و به کسی ربطی نداره

پشت کسی انواع حرف ها رو می زنیم و جلوش ازش تعریف می کنیم 

بیش از حد به فکر منافع شخصی مون هستیم. همه چیز و همه کس باید فدا بشوند و فقط ما راحت بشویم

کاری رو که باید انجام بدهیم رو به تعویق می اندازیم، افرادی که کمتر کار می کنند رو به خاطر زرنگی شون تحسین می کنیم. 

و در عین حال همگی مسلمان و مومن هستیم.

امر به معروف و نهی از منکر چیز خیلی خوبیه  و کاری رو که فردی عمدا یا سهوا اشتباه انجام می ده رو یادآوری می کنه ولی این یک تجربه تلخی برای من شد که شاید دیگه امر به معروف و نهی از منکر هم نکنم و مثل بقیه بگم به من چه! ولی ته وجدانم چیزی بهم می گه که انسان نباید بی تفاوت باشه.

من تا جای ممکن برای انجام کاردرست تلاش می کنم و از خدا می خواهم که کمکم بکنه که تشخیص بدهم کار درست چی هست. 

 

شکایت...
ما را در سایت شکایت دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : tahereh2007 بازدید : 162 تاريخ : چهارشنبه 19 دی 1397 ساعت: 13:16